Tummo Breath

คุณเครียดหรือไม่? ทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวล? รู้สึกเหนื่อยและป่วยบ่อย?

เทคนิคการหายใจนี้เรียกอีกอย่างว่า Tummo Breathing หรือ Rechaka Pranayama มีพื้นฐานมาจาก Bohr-Effect และจะช่วยคุณได้!

ข้อดีของการทำสมาธิด้วยลมหายใจนี้ได้รับการพิสูจน์แล้วในการศึกษา:

- ทำให้ร่างกายของคุณผ่อนคลายและรู้สึกดี

- เพิ่มค่า pH ในเลือดของคุณ

- ลดความเครียดระหว่างและบางช่วงเวลาหลังออกกำลังกาย

- เพิ่มความแปรปรวนของอัตราการเต้นของหัวใจ

- เพิ่มจำนวนเม็ดเลือดแดง

- เซลล์ต้นกำเนิดเคลื่อนผ่านร่างกายได้ง่ายขึ้นและให้เซลล์ใหม่ที่แข็งแรง

- ร่างกายสร้างไมโทคอนเดรียมากขึ้นจึงเพิ่มพลังงานในชีวิตประจำวัน

- การนอนหลับดีขึ้น

- เพิ่มเม็ดเลือดขาว - เสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันลดความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ

เทคนิคเกิดขึ้นในลักษณะนี้:

ระยะที่ 1: หายใจเร็ว ๆ หลายครั้ง (ควบคุมการหายใจออกมากเกินไป) และหายใจออกในตอนท้าย

ระยะที่ 2: หายใจออกโดยไม่หายใจเข้าอีกแล้วกลั้นหายใจ

ระยะที่ 3: หายใจเข้าเต็มปอดแล้วหายใจเข้าปอดเป็นเวลาสั้น ๆ

เมื่อคุณกลั้นหายใจในอากาศปกติปริมาณออกซิเจนจะไม่ลดลง แต่ระดับ Co2 ในเลือดจะเพิ่มขึ้นซึ่งจะนำไปสู่การกระตุ้นให้หายใจในที่สุด

ระยะที่ 1: การควบคุมการระบายอากาศที่สูงเกินไป:

ในระหว่างการหายใจปกติเลือดจะอิ่มตัวด้วยออกซิเจนโดยเฉลี่ย 98% ด้วยเทคนิคนี้ระดับ Co2 ใน

เลือดในระยะนี้จะลดลงอย่างมากในตอนแรกปริมาณออกซิเจนจะไปสูงสุด 100%. ทันทีที่เนื้อหา Co2 ลดลงไฟล์

ปฏิกิริยาเหล่านี้ในร่างกาย: เช่น รู้สึกเสียวซ่า แต่มักเป็นอาการวิงเวียนศีรษะและความอิ่มเอมใจที่ไม่เป็นอันตราย นี้เป็นเพราะ

ว่าออกซิเจนในขณะนี้จับกับฮีโมโกลบินอย่างรุนแรงมากขึ้นเนื่องจากมีปริมาณ Co2 ต่ำและไม่ถูกขนส่งเข้าสู่เซลล์อีกต่อไป

นอกจากนี้การหายใจแบบกะบังลมลึกจะกระตุ้นเส้นประสาทเวกัสของระบบประสาทกระซิกซึ่งทำให้การต่อสู้หรือ

ปฏิกิริยาการบินของร่างกายและทำให้ร่างกายผ่อนคลาย

ระยะที่ 2: ถืออากาศที่ความดันปอดเป็นกลาง

ในระยะนี้ปริมาณออกซิเจนในเลือดจะลดลงในช่วงเวลาสั้น ๆ จากประมาณ 100% เป็นระดับที่ปลอดภัย แต่ต่ำผิดธรรมชาติ

ร่างกายตอบสนองต่อสิ่งนี้ในทางบวกซึ่งอธิบายถึงประโยชน์ต่อสุขภาพส่วนใหญ่ของการออกกำลังกายนี้

เนื่องจาก hyperventilation ที่ควบคุมได้จากระยะที่ 1 จึงสามารถกักอากาศไว้ในสถานะหายใจออกได้นานกว่าปกติมากเนื่องจาก

เนื้อหา Co2 ในเลือดจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างแรงก่อนจนกว่าจะถึงสิ่งกระตุ้นให้หายใจ บางครั้งอาจใช้เวลาถึง 3-4 นาทีในกรณีพิเศษ

หลังจากนั้นประมาณ 90 วินาทีร่างกายจะผลิตอะดรีนาลิน ร่างกายจะเรียนรู้วิธีจัดการกับออกซิเจนได้ดีขึ้น

ระยะที่ 3: ระยะการฟื้นตัว

เมื่อสิ่งกระตุ้นลมหายใจมาถึงเราหายใจเข้าและกลั้นหายใจสั้น ๆ

ซึ่งทำหน้าที่ในการฟื้นฟูระดับออกซิเจนในร่างกายอย่างรวดเร็ว เนื่องจากระดับ CO2 ในเลือดอยู่ในระดับปกติหรือสูงขึ้นแล้ว

ร่างกายจะใช้ O2 นี้อย่างมีประสิทธิภาพเนื่องจากผลการขุดเจาะ

ในที่สุดคุณควรรู้สึก "สูง" ตามธรรมชาติส่วนใหญ่เกิดจากความผ่อนคลายและอะดรีนาลีน